πολλά μέσα στο μυαλό μου...

περιστρέφονται συνεχώς...

Στην σιωπή,
Όλα έχουν χαθεί
Σε ακούω,
Κοιτάζω, τον γκρίζο ουρανό, μέχρι το άπειρο
Δε ξέρω αν θα ειναι το ίδιο αργότερα, κοντεύει να ξημερώσει
Με τα μάτια υγρά , η θέα απο την ταράτσα ξεμακραίνει
Πηγαίνω βόλτα στον απέραντο πεζόδρομο
να ανοίξω την ψυχή μου
να ελευθερωθώ
με όποιον τρόπο μπορώ...
Αυτή είναι η συνέχειά μου....